Autor: Marek

Ezechiel bis

Prorokuj nad bezkresem
a stanie się kształtem
na twej dłoni

Prorokuj nad bezmiarem
a przyjdzie zapytać gdzie mam przenieść
dzieła których dokonałeś

Prorokuj nad próżnią
a będzie wyrazem wszystkiego i pieśnią
gdy twoje usta usną

Prorokuj nad morzem
a łzy ci obetrze gdy przechodząca Chwała
uczyni cię pustkowiem

Prorokuj nad wszelkim ciałem

Prorokuj!